Πραγματικό όνειρο

...Δεν ξέρω τελικά τι ακριβώς σκεφτόμουν. Μάλλον ήταν χιλιάδες οι σκέψεις που έρχοταν έξω από την άβυσσο του μυαλού μου. Η φαντασία μου έπαιζε παιχνίδια με την πραγματικότητα σε μια αδιευκρίνιστα τρελλή κόντρα μεταξύ τους.

Κι εγώ ξαπλωμένη σ' ένα κρεββάτι από ροδοπέταλα, προσπαθώντας να ξεχωρίσω το όνειρο από το αληθινό. Πες μου εσύ να φύγω , να σβήσω ή να χαθώ; Αρνούμαι πεισματικά να τα παρατήσω, αρνούμαι να σ'αφήσω. Η κόκκινη μπαλαρίνα με τις πουέντ εμφανίζεται μπροστά μου, χωρίς να ξέρω πως. Αγκαλιάζει το κορμί μου και τις αισθήσεις μου. Ναι θυμάμαι...

Νιώθω ένα ηδονικό φιλί... στο λαιμό το φιλί και στο νου το δάκρυ μου. Θέλω να βγω στη σκηνή, με εμποδίζουν όμως. Με εμποδίζουν, αραχνοϋφαντες σκιές σαν κολασμένες ψυχές που η γαλήνη πέταξε μακριά τους . Προσπαθώ να ξεφύγω μα πολεμώ κι οι πολλοί , πολεμούν την άκρη μου.

Τα καταφέρνω να ξεφύγω. Όχι δεν έτρεξα μακριά, δεν έφυγα , δεν δείλιασα. Είμαι εδώ μπροστά στα μάτια σου. Κουρασμένη από το κυνηγητό, αποκαμωμένη από την αίσθηση του φόβου και της μάχης. Μα δυνατή αρκετά να μη μείνω κάτω στα πληγωμένα πόδια μου , και στη ιδρωμένη ψυχή μου.

Είμαι εγώ πάνω στη σκηνή. Ξαφνικά η μαγευτική μουσική αρχίζει. Δεν ξέρω πως, σαν μουσική αγγέλων. Μια μουσική που παίζει μόνο για μένα, γνώριμα μα συνάμα απόμακρη. Αρχίζω να χορεύω χωρίς να ξέρω πως , η μουσική με οδηγεί , και δεν υπάρχει τίποτα άλλο, εγώ και οι νότες. Οι νότες που αγκαλιάζουν το κορμί μου το μυαλό και την ψυχή μου.

Τις αφήνω να με αγγίξουν σαν κάτι ολοκληρωτικά παρθένο και ανεξουσίαστο πριν. Κάτι ανέπαφο και ανέγγιχτο. Ηδονικά όμορφο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο, απλά χορεύω. Χορεύω ασταμάτητα την Άνοιξη. Με κοιτούν το ξέρω έστω κι αν τα μάτια μου δεν είναι επάνω τους. Μ' έλεγαν μάγισσα από τις νωχελικές κινήσεις που καρδιές ράγισα.

Με κοιτούσαν και περίμεναν το τέλος. Χόρευα κι άργησα, κάθε αρχή κατάργησα. Με κοιτούσαν εκστασιασμένοι καθώς εκτός από τη φιγούρα που ξεδιπλωνόταν μπροστά τους , ξεδιπλωνόταν και η ψυχή.

Το τέλος της πράξης ήρθε, και μαζί του και το χειροκρότημα. Αγκαλιές τα λουλούδια να φτάνουνε στα χέρια μου, και μια φωνή να μου ψιθυρίζει "Είσαι αγγελική , καλή σου νύχτα".

Ευχαριστώ την VVampirella και τον Thogias που με κάλεσαν να συμμετέχω στο παιχνίδι αυτό. Ελπίζω να ανταποκρίθηκα επάξια, αφού ποτέ δεν έχω ξανακάνει κάτι παρόμοιο. Οφείλω να πω πως ήταν διασκεδαστικό. Κι επειδή ήδη αρκετοί το έχουν παίξει ή έχουν πάρει πρόσκληση, καλώ και τους υπόλοιπους να το κάνουν αν θέλουν.

Το τραγούδι ήταν το "Μάγισσα" της Αλεξίου, μ' αρέσει πολύ η μουσική του και οι στίχοι εννοείται. Φιλιά πολλά σε όλους για μια υπέροχη (έστω κι αν είναι συννεφιασμένη) ημέρα.