Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Απορίες, Αντοχές, Ανοχές

Πόσο μεγάλα είναι τα όρια της υπομονής σου, όταν ο άλλος σου λέει ψέμματα? Όταν έχει πράξει λάθος , το έχει αναγνωρίσει αλλά δεν κάνει τίποτα για να το διορθώσει ?

Πως μπορείς να αγνοήσεις τα παιδικά πρόσωπα που προσμένουν αυτούν που κοιτούν καθημερινά με την ίδια σχεδόν πρωτόγνωρη λαχτάρα?

Πως μπορείς να αγνοήσεις τα παιδικά κατσουφιασμένα πρόσωπα στο άκουσμα μιας λέξης μια φωνής που ξεφεύγει από το δικό τους πρότυπο/όνειρο/θέλω?

Πόση ανοχή μπορείς να έχεις για τον ευατό σου ζώντας μια καταστάση που δεν σου κάνει?

Μη βιαστείτε να απαντήσετε, αναλογιστείτε ... υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές ή και ίδιες καταστάσεις...

Οι απαντήσεις ποικίλουν.

Καμιά φορά πρέπει να σκεφτείς τι αξίζει να σπάσεις. Γιατί δεν είναι πάντα ένας απλός κρίκος.

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Πάει κι αυτό...


Περιμέναμε τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά κτλ όπως κάθε χρόνο. Να που πέρασαν κι αυτά. Και τέλος του μήνα έρχονται και οι Απόκριες. Νωρίς φέτος όλα , πολύ νωρίς θα έλεγα.
Κι είναι τόσο όμορφα τα σπίτια με τα φωτάκια, τόσο ζεστή και η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό των σπιτιών, πραγματικό στολίδι το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ας είναι και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά, να τα ξανακάνουμε όλα κι ακόμη καλύτερα αν είναι δυνατόν.Η Αθήνα ομολογώ πως ήταν όμορφη αυτές τις ημέρες, τουλάχιστον εκτός από το Σύνταγμα, το Ζάπειο και ο Εθνικός κήπος όλα στολισμένα και έτοιμα να υποδεχτούν τους λιλιπούτειους. Έχει κι άλλη όψη το νόμισμα αλλά...



Πριν πολύυυυυυ καιρό είχα σκεφτεί να βάλω φωτογραφίες από διάφορα πραγματάκια που φτιάχνω. Ξεκίνησα για να 'σκοτώνω' την ώρα μου, ώσπου έγινε ένα πολύ αγαπημένο χόμπι, κι όταν περνάνε λίγες μέρες χωρίς να φτιάξω κάτι μου λείπει πάρα πολύ. Εθιστικό!

Καταλαβαίνω απόλυτα τη Φαραόνα , αν κι εγώ δεν μπορώ να κάνω αυτά που κάνει , ούτε στο μικρό της δαχτυλάκι! Η δημιουργία πάντως είναι επαναστάση, είναι ξέσκασμα, είναι εθισμός , και από τους καλούς μάλιστα, είναι αγάπη γι αυτό που κάνεις.

Μήπως καμιά φορά είμαι υπερβολική που ξεκινάω να φτιάχνω και δεν μπορώ να σταματήσω? Η αλήθεια πως πραγματικά αγαπώ ότι κάνω, αν και δεν έχω πετύχει ακόμη να φτιάξω κάποια πράγματα. Όμως επειδή είμαι αυτοδίδακτη, και τα μόνα μου ουσιαστικά 'μαθήματα' είναι κάποια βιντεάκια που βρήκα online, μη με κρίνετε πολύ αυστηρά λολ.



Δεν μπορώ βέβαια να αναρτήσω όλα όσα έχω φτιάξει εδώ, ίσως κάπου κάπου να βάζω μερικές φωτό έτσι να μου λέτε τη γνώμη σας. Είναι πολλά τα υλικά , πολλές οι επιλογές, μου αρέσει το ασήμι πάρα πολύ να το δουλεύω, όπως μου αρέσουν και όοοοοοοοοοοολα τα άλλα.

Μπαίνω στα μαγαζιά να αγοράσω πέτρες και μπορώ να κάτσω για ώρεεες ολόκληρες να κοιτάζω την κάθε μια ξεχωριστά.

Αυτές προς το παρόν, είναι λίγες, αλλά κάπου κάπου ίσως βάλω κι άλλες, με άλλα υλικά, άλλο στυλ εντελώς διαφορετικό.

Να είστε όλοι καλά, να περνάτε όμορφα, κουράγιο και γρήγορο ξεπέρασμα στα δύσκολα, αγάπη ζεστασιά και χαμόγελο και εκτίμηση στη χαρά.

Φιλιά.