Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Λίγο πριν...

 Μια μικρή απόκλιση στα πεπραγμένα μιας μελλοντικής αγάπης. Μια αντίφαση αρεστή και συνάμα περίεργη. Μύθος και μίτος. Όνειρο και ηλιοβασίλεμα. Μια άλλη διάσταση της πραγματικότητας που θέλεις να έχεις. Σχεδόν ανέφικτη. Σχεδόν ονειρική. Σχεδόν αυτή που μπορείς να αγγίξεις αν πραγματικά το θέλεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου.
  Κι εσύ στρατιώτης μαχόμενος. Μελλοντικός ήρωας μιας περιούσιας αυταπάτης γεμάτης σάρκα και ψυχισμό μαζί. Ασπίδες και ακόντια κάνουν έναν εκκωφαντικό θόρυβο στο όνομα της αγάπης. Σπαθιά και ρόπαλα χτυπούν με αγένεια ότι πλησιάζει τα "κεκτημένα". Ποιός φόβος τρέφετε πιο πολύ; Ποιός νικητής πανηγυρίζει; Ποιά σκέψη μάτωσε από μια νυχιά; Ποια χαρά στήνει χορό γύρω από τις αισθήσεις σου; 
  Κι όμως, μέσα στην αιθάλη και στην καπνιά ενός παραμυθιού, παίρνει μορφή η αναμενόμενη και τόσο ποθητή πραγματικότητα. Αυτή που πάντα ήθελες , που αποζητούσες. Αυτή που είναι βιώσιμη και αναλώσιμη. Ημερομηνία λήξης... Ανάλωση κατά προτίμηση: Λίγο πριν το τελευταίο σούρουπο της ζωής μου.

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Πφφφφ!

  Αυτά τα κενά που δεν γεμίζουν ποτέ. πφφφφφ, κουράζουν, αηδιάζουν. Σκεπτόμενα κενά. Να μην έχεις αυτό που θέλεις πραγματικά. Να θέλεις και να υπάρχουν εμπόδια. Να κάνεις μπρος να κάνεις πίσω. Να βλέπεις το μέλλον αλλά εσύ να έχεις την επιμονή να το αλλάξεις.

  Τι κόλλημα κι αυτό! Τι φαντασίωση πλανερή! Τι πείσμα επίσης να επιμένεις στα δύσκολα!
Κάθε πότε βγαίνει σε καλό αυτό; Πόση υπομονή μπορείς να κάνεις όταν τα κατά είναι λιγότερα από τα υπέρ; Γιατί οδηγείσε σε κάτι που είναι δύσκολο και "καταστροφικό" , ενώ έχεις το αντίθετο του στην πόρτα σου;

  Τι βίτσιο! Τι μανία!!! Έλεος πια Καρδιά μου!!! Με κούρασες!!! Τουλάχιστον μην με προδώσεις τώρα! Κάνε την ανατροπή , βάψτα όλα κόκκινα!!!

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Έλα...

Είπα πως είχα μια ψυχή για να σου δώσω... Μα εσύ την γέμισες με πράγματα φθηνά. 
Κι οι εξαρτήσεις σου περίμεναν ωστόσο, όνειρα που κάνες να βγούνε ζωντανά.

Είπες πως είχες λόγια μέσα στην καρδιά σου... Λόγια που ήθελες με σάρκα και οστά.
Κι εγώ περίμενα μια κινησή σου μόνο, για να σου δώσω τη δική μου την καρδιά.

Πράξεις και λέξεις σε ενα πάπυρο γραμμένες... αναρωτιέμαι θέλω απάντηση να βρω.
Ελπίδες όμορφα δικαιωμένες,είναι αυτό που κατά βάθος σου ζητώ.

Εσύ γεμίζεις τον αέρα εξαρτήσεις, για μένα  είσαι η μόνη εξάρτηση εσύ
Εσύ που πίνεις τόσα χρόνια αναμνήσεις, εγώ που πίνω της πνοής σου το φιλί.

Και σε ζητώ στις πιο αβέβαιες ευχές μου, και σε ποθώ σαν μια ανάσα θεική.
Έλα μωρό μου τη ζωή μου να γεμίσεις ,έλα να δώσουμε στο όνειρο πνοή.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Βρωμιά και μεγαλείο

  Ποτέ μου δεν κατάλαβα το 'μεγαλείο' της ψυχικής δυσοσμίας. Ποτέ μου δεν κατανόησα αυτούς που κάνουν τόσα εύκολα την επωνομαζόμενη 'πουστιά' .Λαικότατη και εκφραστικότατη η λεξούλα. Πλήρως κατανοητή και αισχρή. Με μια αληθινή απρέπεια στη γεύση και στη σκέψη.

 Θέλω πολύ να κατανοήσω αυτούς που την εφαρμόζουν στην καθημερινότητά τους. Πρόσεχε! Να τους κατανοήσω είπα όχι να τους δικαιολογήσω! Η κατανόηση δεν φέρνει πάντα την συγχώρεση, φέρνει όμως τη λύτρωση. Αυτή την ψυχική λύτρωση και μια περίεργη γαλήνη. Ένα χαμόγελο..

 Η 'βρωμιά' λοιπόν αγαπητή/ε θα βλάψει τον άλλον παροδικά , εσένα που την πράττεις μόνιμα. 
Τώρα θα μου πεις είναι επιλογή σου. Τώρα θα σου πω, πως υπάρχουν κι άλλα πράγματα να πεις , να κάνεις, να πράξεις. Σταμάτα να στιγματίζεις την δική σου ψυχική ηρεμία προβάλλοντας κάτι που σε μειώνει. Δεν σε τιμά γλυκιά μου η 'κακοποιήση' μιας ψυχής. Δεν σου δίνει πόντους. 

 Αγάπησε τον ευατό σου. Κι αν βαρέθηκες τα κεκτημένα σου, ψάξε τρόπους να τα ανανεώσεις. Κι αν δεν θέλεις ξεφορτώσου τα! Αλλά ποτέ μην 'λερώνεις' με τη δική σου προσωπική βρωμιά τα κεκτημένα άλλων. Αφ'ενός δεν είναι υποχρεωμένοι να σε ανέχονται , αφ'ετέρου η 'πουστιά' επιστρέφεται! Ότι δίνεις παίρνεις! 

 Καλό κουράγιο θα σου ευχηθώ με το πανέμορφο χαμόγελό μου! :)