Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

Όταν μας έπλασε ο Θεός





...Όταν μας έπλασε ο Θεός λέει, μας άφησε τελευταίους ως το πιο αγαπημενό του δημιούργημα. Οκ μέχρι εδώ. Το 'κανε ο καλός Θεούλης. Που να ήξερε τι γαϊδούρια πρόκειται να γινόμασταν. Χμμμ.. όχι όχι γιατί και τα γαϊδουράκια έχουν πιο φιλότιμο από εμάς. Άντε ας πάρουμε και την άλλη εκδοχή, κι ας τα βάλουμε με τους πιθήκους τώρα. Γιατί γλυκό μου ζωάκι εξελίχθηκες και μας έβγαλες? Δεν ήταν όλα καλά και όμορφα πριν να πατήσουμε εμείς εδώ? Ή νόμιζες κι εσύ πως ήμασταν η 'ολοκλήρωση'?χαχα Πλάνη πλάνη που την είχαν όλοι τελικά.
Που να ήξεραν πως το ανθρώπινο ον θα εξελλισόνταν σε κάτι εντελώς απάνθρωπο. Θα ξεπούλουσε πατρίδες , θρησκείες και κάθε είδους ιδανικά. Που να ήξεραν ότι το 'τελειότερο δημιούργημα' θα γινόταν το πιο ευτελές τελικά και πως το μόνο που ακόμα το κάνει ισχυρό είναι ίσως η ψυχή του και κάπου κάπου οι λόγοι της ύπαρξής του.
Και τώρα θα μπορούσε να μου πει κάποιος "άντε κοριτσάκι μου στο κρεβάτι σου που στις 1 τη νύχτα μας αναπτύσσεις θεωρίες λες και δεν τις ξέρουμε ήδη." Σωστά. Σωστά και πάλι. Απλώς μου βγαίνει από όλα αύτα που ακούμε τις τελευταίες μέρες... Και ίσως αυτή η ώρα είναι από τις λίγες που έχω πλήρη ησυχία.
Άντε καλά.. πάω να ονειρευτώ κατιτίς.. ελπίζω καλό και όμορφο , κι αν το θυμάμε , θα έρθω αύριο να σας πω τι ήταν.
Ωστόσο οι λίγοι εναπομείναντες 'μη γαϊδαροι' - επιτρέψτε μου να συμπεριλάβω το τομάρι μου στη λίστα - ας προσπάθησουμε για ότι καλύτερο μπορούμε. Ναι ναι ξέρω .. για τους ευατούς μας πρώτα.. έτσι ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε και στους 'απ'έξω' μετά. Οκ γνωστή η θεωρία , αλλά έστω κι αυτό ας το κάνουμε. Τουλάχιστον είναι καλύτερο απο το τίποτα και δίνει κι έναν τόνο ηδονικού 'εγώ' στην ύπαρξή μας. Άσε που προσδίδει και εκείνο το ψηλομύτικο ύφος ότι κάτι κάνουμε τελικά lol.
Εντάξει καμάρια μου, κατά έναν περίεργο τρόπο -όχι δεν τίθεται θέμα ομίχλης μυαλού λόγω νύστας, αλήθεια σας λώς - όταν γράφω εδώ νιώθω πολύ καλά. Έχω διαβάσει πολλά blog ανθρώπων που δεν ξέρω και δεν με ξέρουν. Και κατά έναν άλλον περίεργο τρόπο νιώθω τόσο οικεία λες και τους ξέρω όλους.
Ίσως επειδή βλέπω παντού κομμάτια του δικού μου είναι. Έστω κι αν δεν απαραίτητα απολύτα ταυτισμένα. Μ'αρέσει , μ'αρέσει... Σας αγαπάω ξέρετε και το περίεργο είναι πως το εννοώ.
Καλή σας νύχτα... αα και σοκολατοdreams!

5 σχόλια:

kat. είπε...

τελικά;
ονειρεύτηκες κάτι καλό;

ILive2LoveMe είπε...

χαχα ειλικρινά καλή μου kat δεν θυμάμε τπτ από το όνειρό μου, νομίζω πως ξεπέρασα και το έβδομο σύννεφο.. σε πελάγη τρελλής ύπνωσης. Και με την ευκαιρία να σου πω , ευχαριστώ που είσαι και εδώ :)

kat. είπε...

μην με ευχαριστείς!
δεν υπάρχει λόγος..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

"Και κατά έναν άλλον περίεργο τρόπο νιώθω τόσο οικεία λες και τους ξέρω όλου"

Αυό συμ,βαίνει με όλους μας...
Να είσαι καλά!@

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλές

ILive2LoveMe είπε...

Ναι ναι αυτό συμβαίνει, και μ'αρέεεεσει!
Φιλιά πολλά καλό μου φυρδην-μιγδην και πολλές πολλές αγκαλιές και σένα!