Αληθινή ουτοπία


 Μέσα στα μονοπάτια της ψυχής σου θέλω να περπατήσω. Να βρω δρόμους απάτητους. Να βρω δρόμους πληγωμένους και να τους γιατρέψω με τη γλύκα των χειλιών μου. Να σου κλείσω κάθε πληγή ανοιχτή, να γλύψω το αίμα της, να φιλήσω τη σχισμή στο δέρμα της ψυχής σου...

  Ώσπου.. ώσπου να φτάσω στην αγάπη σου. Μονόδρομος και στόχος. Την απόλυτη. Αυτή που νιώθεις και αισθάνεσαι σαν κάτι τρομακτικά αέναο.. Αυτή.. Αυτή που θέλω να ζήσουμε σε ένα 'για πάντα' που δεν υπάρχει. Σε ένα 'για πάντα' ουτοπικό κι αληθινό συνάμα.