Αυτές τις τελευταίες μέρες λοιπόν, δεν ξέρω γιατί και πως νιώθω μεγάλη τεμπελιά στην κυριολεξία. Κάτι οι μικροκαύσωνες, κάτι η προσμονή των διακοπών. Βέβαια δεν είμαι το άτομο που μπορώ να γίνω ιδιαίτερα τεμπέλικο. Δεν μπορώ να καθήσω και να μην κάνω τίποτα. Δεν έχω ησυχία... Πάντα κάτι θα κάνω, με κάτι θα ασχοληθώ.
Οι μικρές εξορμήσεις σε διάφορες κοντινές περιοχές για μπάνιο ή έστω και για μια απογευματινή βόλτα , βοηθούν αρκετά μπορώ να πω στο να ξεφύγω λίγο από την καθημερινότητα. Έτσι λοιπόν, μην έχοντας τίποτα ιδιαίτερο να πω, θα σας βάλω κάποιες από τις φωτογράφιες που τράβηξα, και μου αρέσαν λιγάκι σε σχέση με τις υπόλοιπες. Πρέπει να σας πω , πως έχω 3 μεγάλα βίτσια (δεν ψάχνω παραπάνω ίσως βρω κι άλλα) τα παπούτσια (κλασσικό θηλυκό?είμαι 3 σαρανταποδαρούσες μαζί, το ομολογώ), τα γυαλιά (εγώ και το κατάστημα οπτικών στην κυριολεξία), και οι φωτογραφίες (έχω χιλιάδες φωτογραφίες τοπίων κυρίως από τα μέρη που έχω πάει ή μπορεί να βρεθώ καθημερινά και να μου αρέσει οτιδήποτε).
Η επάνω φωτογράφια, είναι από ένα μέρος που ποτέ μου δεν συμπάθησα, τον Ασπρόπυργο (ας με συγχωρέσουν οι κάτοικοι εκεί). Είναι μια καθαρά βιομηχανική και δυστυχώς λόγω κάποιων γεγονότων όχι και τόσο καλόφημη περιοχή. Κοντινή όμως στην Αθήνα για μια βόλτα, ένα κάφε, μια ποικιλία για ουζάκι... Παρ' όλα αυτά , είχα να πάω πολλά χρόνια, και εφ' όσον βρέθηκα εκεί , μου άρεσε η στιγμή που ο ήλιος έδυε , και τράβηξα τη συγκεκριμένη φωτό που βλέπετε παραπάνω.
Και για να πω και τα καλά. Σαν περιοχή έχει ομορφύνει σε σχέση με το παρελθόν. Οπότε μια απογευματινή βόλτα εκεί δεν είναι άσχημη. Στην παραλία υπάρχουν ταβερνάκια και καφετέριες, που μπορείτε να καθήσετε.
Το βλέπετε το πουλί ? λολ ήθελα λοιπόν να τραβήξω το συγκεκριμμένο γλάρο φωτογραφία (μάλλον θέλετε κιάλια για να τον δείτε το ξέρω), και πως να τον τραβήξω τον γλάρο από το κινητό παρακαλώ... Αλλά ας όψεται το κεφάλι μου :D Ήθελα το γλάρο φωτό , τέλος.
Πάμε στην επόμενη φωτό. Μια φωτό διόλου επαγγελματική από το Χαλκούτσι όπου βρέθηκα για μπάνια την προηγούμενη εβδομάδα. Και αυτή η φωτό από κινητό αφού δεν είμαι πάντα οργανωμένη κι έτσι η ψηφιακή είχε παραμείνει στο συρτάρι παρέα τα λοιπά αγαπητά πράγματα. Όποιος όμως έχει τη μύγα (της φωτογραφίας στην προκειμένη περίπτωση), κάνει ότι μπορεί. Αυτή λοιπόν είναι μία από τις πολλές που τράβηξα εκεί.
Σαν περιοχή δεν με ξετρελλένει το Χαλκούτσι. Δεν είναι όμως άσχημα για μια κοντινή εξόρμηση αφού είναι δίπλα από τον Ωρωπό, που έχει και αρκετές ταβέρνες/εστιατόρια και μπαράκια ανοιχτά από το πρωί. Έτσι μπορείς να συνδυάσεις ότι θες αφού σου δίνονται οι επιλογές. Να πάτε να πάτε.
Εδώ είμαστε δίπλα από την Κινέττα στους Αγ. Θεοδώρους. Όχι κι άσχημα, καθαρή θάλασσα (και καλύτερη από το Χαλκούτσι), με λευκό βότσαλο όπως βλέπεται (αν και είμαι φαν της άμμου, αλλά η άμμος κολλάει, ενώ με το βότσαλο δεν λερώνεσαι), πολλά ταβερνάκια και καντίνες ακριβώς εκεί που είναι η ξύλινη κατασκευή, σε όλο το μήκος της παραλίας. Πολλές οικογένειες όπως είδα παιρνούν τη μέρα τους εκεί, αφού προσφέρει όμορφη σκιά κάτω από τα δέντρα, και μπορούν να προμηθευτούν φαγητό, νερό κτλ.
Οι Αγ. Θεόδωροι είναι μια πολύ τουριστική περιοχή (όπως διαπίστωσα) στο παρελθόν πήγαιναν λιγότερα άτομα, αυτοί κυρίως που είχαν εξοχικά. Τώρα είναι μια αρκετά πυκνοκατοικημένη περιοχή, και με πολύ εγχώριο τουρισμό.
Γεγονός πως είχα χάσει επεισόδια, αφού οι δικές μου εξορμήσεις είχαν ως βάση τις Σπέτσες, (μ'αρέσει πάρα πολύ το συγκεκριμένο νησί) και όπως είπα τα υπόλοιπα του αργοσαρωνικού. Έτσι λοιπόν η επαφή με πολλά άλλα μέρη κοντινότερα είχε χαθεί. Φέτος όμως σκέφτηκα να πάως προς όλα αυτά τα μέρη που τα τελευταία χρόνια δεν πήγαινα, κυρίως γιατί απεχθάνομαι την κίνηση στην εθνική, και επίσης επειδή φρικάρω με τα ατυχήματα.
Αυτή είναι μία απλή φωτογραφία τραβηγμένη εν κινήσει μέσα από το αυτοκίνητο (με το κινητό , ω ναι ) από την παλιά εθνική οδό. Δεν ξέρω για εσάς εμένα μ'αρέσει.
Και βέβαια μου λείπουν φωτογραφίες ακόμη από τη Χαλκίδα που κι εκεί βρέθηκα πρόσφατα, από τη Λούτσα, Σπάτα που είμουν σήμερα το βράδυ για φαγητό. Ανακάλυψα πως η Λούτσα έχει γίνει ένα πολύ όμορφο μέρος με πολύ νυχτερινή ζωή και όχι μόνο, μεγάλη παραλία για τη βόλτα ή το μπάνιο σας, το καφέ ή το φαγητό σας. χμμμ τώρα που το σκέφτομαι, από τα μέρη που προανέφερα μάλλον τη Λούτσα θα διάλεγα τελικά.
Αλλά βρε παιδιά. Ένα πράγμα που πραγματικά με έχει συγκλονίσει και το λέω γιατί θέλω να προσέχουμε όλοι. Πολλάααααααα εκκλησάκια στην εθνική οδό, πολλά μικρά εκκλησάκια παντού από τη μια περιοχή ως την άλλη. Τόσα πολλά ατυχήματα στην Ελλάδα. Τόσο απρόσεχτοι οδηγοί. Τόσοι πραγματικά ΗΛΙΘΙΟΙ ας μου συγχωρεθεί η λέξη. Δεν έπρεπε να είχαν πάρει δίπλωμα όλοι αυτοί. Πραγματικά δεν έπρεπε. Το τιμόνι δεν είναι ταχύτητα και μαγκιά. Είναι κατεύθυνση , προορισμός, διασκέδαση, γυρισμός.
Γι αυτό όποιος θέλει να τρέξει καλά θα κάνει να πάρει έναν εξομοιωτή. Και πολύ του είναι δλδ άντε γιατί πολύ νευρίασα , ναι ναι με τα μικρά εκκλησάκια που είναι γεμάαααααατος ο δρόμος από την Αθήνα μέχρι όποια πόλη κωμόπολη βγαίνω να πάω. Βλέποντας μια μάνα να ανάβει το καντήλι του παιδιού της και να κλαίει πάνω από αυτό.
Κρατήστε το τιμόνι και με τα δύο χεράκια, μη τρέχεται , μη προσέχετε μόνο για εσάς. Προσέχεται και τους υπόλοιπους. Γιατί υπάρχουν πολλοί τρελοί που δεν υπολογίζουν καλά και δεν ξέρουν τίποτα.
Μη θεώρησετε κανένα αυτοκίνητο ασφαλή. Δεν είναι. Η μόνη ασφάλεια είναι το δικό μας μυαλό. Η δίκη μας σκέψη. Η δική μας σωστή αντίδραση και κατανόηση του τι είναι το αυτοκίνητο , και για ποιό λόγο το χρησιμοποιούμε.
ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!
και κοιτάξτε κι εδώ , κι αν σας αρέσει αυτό τότε ...
http://www.vasilisp.com/blogs/asimonis/index.php/category/bampa-min-trechis/
Σας προειδοποιώ πως οι φωτογραφίες είναι ανατριχιαστικές. Μπράβο του κυρίου που τις έβαλε και μπράβο του για το μήνυμα που περνάει. Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο εγώ προσωπικά θα τις έβαζα στο δικό μου μπλογκ. Αλλά ίσως αν αρχίσουμε να βλέπουμε, βάλουμε μυαλό. Ίσως. Μην προσβληθεί η αισθητική σας, αλλά το μυαλό σας και το μυαλό όλων. Το κακό δεν αργεί να γίνει, και δεν θα μείνει μακριά μας αν εμείς δεν ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ.
Αυτά από μένα. Σας κούρασα το ξέρω. Πήγα σε μέρη που είχα να βρεθώ χρόνια . Μου άρεσαν άλλα λιγότερο άλλα περισσότερο. Όλα όμως είχα κάτι να μου δώσουν και κάτι μου άρεσε. Να πάτε όποτε μπορείτε και όποιοι μπορείτε.
Δεν ξέρω αν τολμών νικά , αλλά σίγουρα κάτι βγάζει ;) Έστω και μια φωτογραφία από το κινητό (ροφλ).
