Καλημέρααααα. Μετά το ποστ του αγαπητού Lockheart , και τον ευχαριστώ που μου έδειξε που να το διαβάσω (είχα ζητήσει να μου πει τι σημαίνει το nick του) , αποφάσισα να εξηγήσω τι σημαίνει και το δικό μου, και θα ήθελα να πω και σε όποιον θέλει να το κάνει, αφού πολλές φορές η σημασία ενός nickname είναι πραγματικά διαφορετική απ' ότι εμείς φανταζόμαστε.
Και έρχομαι στο δικό μου nick , που για πολλούς ίσως ακούγεται εγωϊστικό ε; χαχα δεν είναι και τόσο τελικά, ή ίσως είναι εγωϊστικό στο σημείο που πραγματικά θα έπρεπε να είναι - προσωπική άποψη- .
Δεν ζω για να αγαπώ λοιπόν μόνο εμένα, δεν είμαι εγώ το επίκεντρο της ζωής μου. Το επίκεντρο της δικής μου ζωής είναι το δύο υπέροχα αγόρια μου που τα λατρεύω όσο τίποτα άλλο σε αυτόν τον κόσμο.
Έγινα μητέρα στα 27 , για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και έχοντας πραγματικά πολύ αγωνία και άγχος αφού ήμουν ουσιαστικά άπειρη, έριξα όλο το ενδιαφέρον μου σε ένα μωρό για τα πρώτα του χρόνια.
Δεν το μετάνοιωσα και ούτε πρόκειται να το μετανιώσω. Δεν έγινα η εικόνα της Ελληνίδας συζύγου και μητέρας που πήρε τα κιλάκια της, όμως έπαψα επίσης να φροντίζω τον ευατό μου με τον ίδιο τρόπο που το έκανα πριν.
Αφού πολλές φορές δεν υπήρχε ούτε ο χρόνο αλλά ούτε και η διάθεση. Κουραζόμουν βλέπεται αρκετά αφού δεν είχα καμμιά βοήθεια από κανέναν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μετά από 4,5 χρόνια ήρθε και το 2ο παιδί, όχι κατ' επιλογή (και εδώ λέω ευτυχώς που ήρθε ) γιατί όντως είδα τεράστια διαφορά στο πριν και στο μετά , αφού εγώ είμαι μοναχοπαίδι.
Στην πάροδο όμως αυτών των 5-6 ετών , εγώ έμεινα πίσω. Άφησα την γυναίκα την παραμέρισα, την έβαλα σε δεύτερη μοίρα ( σε σχέση με τις ασχολίες μου και τις προ-παιδιών συνήθειές μου).
Να ομολογήσω πως το μεγαλώμα του δεύτερου μου φάνηκε αρκετά πιο εύκολο. Έτσι μια μέρα ξύπνησα και είπα , πως ναι λατρέυω τα παιδιά μου, είναι κυριολεκτικά το χαμόγελο τους που μου δίνει δύναμη.
Και μάλωσα τον ευατό μου που άφησα πίσω τη Γυναίκα. Αυτήν που όχι ξέχασα, αλλά έβαλα στην άκρια.
Έτσι λοιπόν, όπως είπα και πριν , ένα πρωί σηκώθηκα και με μάλωσα, θύμωσα με τον εαυτό μου. Και είπα πως πρέπει να ξαναγίνω , και περισσότερο να ξανανιώσω , να αισθανθώ ,να βγάλω πάλι έξω τη γυναίκα που είχε μείνει πίσω.
Άρχισα και πάλι να πηγαίνω στο γυμναστήριο , άρχισα να πηγαίνω για καφεδάκι με τις φίλες όταν αυτό είναι εφικτό, άρχισα να κάνω πολλά πράγματα πάλι, για μένα, ή καλύτερα και για μένα.
Αυτή λοιπόν είναι και η αιτιολογία του ψευδωνύμου που επέλεξα εδώ και αρκετό καιρό. Και έτσι ILive2LoveMe και να αγαπώ εκτός από εμένα και τα παιδιά μου , την οικογενεία μου , κάθε λουλούδι, κάθε έντομο, κάθε ον ανθρώπινο ή μη σε αυτή τη γη.
Να αγαπώ και όλους εσάς επίσης εδώ, μη έχοντας εικόνα , απροσώπα , αλλά τόσο κοντινά αφού μοιράζομαι μαζί σας, νιώθω, παίρνω από εσάς, μου δίνεται απλόχερα κομμάτια του ευατού σας. Το είναι σας.
ILive2LoveUAll καλημέρες σε όλους και φιλιά.
4 σχόλια:
Η αισιοδοξία προσωποποιημένη είσαι για 'μένα, στο έχω ξαναπεί!! Λες να είναι έτσι επειδή ήθελα οπωσδήποτε να προσωποποιήσω την αισιοδοξία και εσύ πληρούσες τις προυποθέσεις;;; ;-) Ακόμα κι έτσι, μου δίνεις θετική ενέργεια!!! Κιπ απ δε γκουντ γουόρκ γιου του! Καλό απόγευμα!
Thogias , ευχαριστώ γλυκό μου, έχω κι εγώ τα down μου γιου νόου χαχα, αλλά μάλλον αρκετά πεισματάρα επίσης πλέον. "if you tell me that i can't i will, i will, i'll try all night" λέει ο στίχος, εγώ κάνω add και την ημέρα και όλο το χρονικό διάστημα που ίσως χρειάζεται ανάλογα την περίπτωση. Καλό απόγευμα και σένα γλυκό μου! Φιλιά πολλά και καλό ΣΚ!!!
Καλησπέρα αγαπητή L.O.V.E. :) :-p...Να εισαι καλά για αυτό το ταξίδι αναφορών που μοιράστηκες για την ζωή σου. Ευχομαι ότι καλύτερο στα παιδιάκια σου και σε όλη γενικά την οικογένεια μέσα απο την καρδιά μου. Χαίρομαι που "ξύπνησες" την γυνάικα μέσα σου και πραγματικά κοιτά προσέχεις και φροντίζεις τον εαυτό σου και φαίνεται απο τις αναφορές σου σαν μικρός παιδί να κερδίζεις κάποιο χαμένο ίσως που θεωρούσες νόημα και πνοή. Χαιρομαι και ευχομαι να εισαι πάντα καλα :)
φιλια καλό σου βράδυ :)
Lockheart, σ'ευχαριστώ για την ευχές σου , σου εύχομαι ότι καλύτερο, να υπάρχει πάντα υγεία για να μπορούμε να προχωράμε.
Νόημα και πνοή:) το πιάνεις καλέ μου Lockheart:).
Λέω πως καμιά φορά αφήνουμε κάποια πράγματα, συμπεριφορές, θέλω μας, πάθη, επιθυμίες και ότι άλλο συμπεριλαμβάνει η ζωή του καθενός, να "κοιμηθούν".
Αυτό πιστεύω πως έκανα κι εγώ πριν.
Μικρό παιδί, ε νομίζω πως δεν θα πάψω ποτέ να είμαι κάπου κάπου ένα μικρό παιδί, ποτέ δεν θα πάψε να φέρνω προς τα έξω πράγματα, έστω κι αν είμαι στα 35 πια χαχα.
Να είσαι πάντα καλά γλυκέ μου! Πολλά φιλιά καλό βράδυ κι σε εσένα καλέ μου Lockheart:)
Δημοσίευση σχολίου