Έλλην αγάπη μου

  Έλλην αγάπη μου, έχασα το μαγικό συγγραφικό μου οίστρο. Θαρρώ πως τον ξέχασα κάπου ανάμεσα στα οικονομικά προβλήματα και την ρουτίνα, τον έθαψα κάπου εκεί στο άγχος της επιβίωσης, όταν προσπαθούσα ως μητέρα μόνη να δω τι μπορώ να κάνω για να θρέψω τα παιδιά μου. Τον έθαψα , στο φούρνο που έλεγα δήθεν πως ξέχασα το πορτοφόλι μου για μια φρατζόλα ψωμί, γι αυτά τα 70 λεπτά που δεν είχα να δώσω. 

  Έλλην αγάπη μου, ποτέ δεν άφησα χρέος, σε κανέναν.  Θύμωσα, στεναχωρήθηκα, πέθαινα πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας και άλλες τόσες αναστηνόμουν , σαν τον κλασσικό μύθο του Φοίνικα.  Έλλην αγάπη μου, αν χρειαστεί να τραφούμε με ψίχουλα  ίσως και να το κάνουμε, όπως το κάναμε πολλές φορές. Αν χρειαστεί θα φοράμε απλά ρούχα , που δεν είναι Γκούτσι , Υβ σαιν Λοράν και Ντόλτσε Καμπάνα. 

  Έλλην αγάπη μου, «κατηγορήθηκα» ως παθιασμένη όταν μιλώ για την Ελλάδα Μου, για την Ελλάδα Μας.  Πατρίδα των πατρίδων, Πατρίδα των Ηπείρων.   Δεν είναι ρατσιστικό, δεν είναι φασιστικό.  Έλλην αγάπη μου, οι Έλληνες φασίστες δεν ήταν ποτέ.  Κατατρόπωναν εχθρούς, αλλά εξύψωναν τους άξιους αντιπάλους. Έδιναν σεβασμό και λάμβαναν σεβασμό από τους εχθρούς τους! Αγκάλιαζαν τους φίλους τους και ήταν σκληροί μαζί τους όταν έπρεπε. Έκαναν πολλά λάθη που δεν θέλουν να τα αναφέρουν, αλλά μπροστά στην τόσο μεγάλη συμβολή και προσφορά ανά τον κόσμο τα λάθη τους είναι λίγα, άλλα  σοβαρά κι άλλα λιγότερο σοβαρά.

  Έλλην αγάπη μου, πάντα ζήλευαν και θα ζηλεύουν την ξεχωριστή ψυχοσύνθεσή σου.  Πάντα ζήλευαν και θα ζηλεύουν αυτό το ταμπεραμέντο που ποτέ δεν είχαν!  Τον τρόπο ζωής, σωστό ή λάθος. Αυτήν την φαινομενική ανεμελιά και το άντε πάμε να ξεκινήσουμε,  που σε έκανε κατά κάποιο τρόπο να βγαίνεις από τα σκοτάδια , έστω και με αντιφατικό τρόπο. 

  Έλλην αγάπη μου, όταν πρόκειται για την Ελευθερία μας , για την  Αξιοπρέπειά μας, για τα Κεκτημένα μας, μη σταματάς να θορυβείς, μην ξεκουράζεσαι, μην  τα παρατάς. Μην βάζεις μπροστά την πολιτική, γιατί δυστυχώς  πραγματικοί Έλληνες πολιτικοί έχουν να φανούν πολλά χρόνια.  Μην βάζεις τον εαυτό σου σε κανένα πολιτικό κόμμα κι αρχίζεις τις κατηγορίες, ενσαρκώνοντας τους Μεν και τους Δεν σε μια πραγματικότητα που είναι χειρότερη από ότι νομίζεις και μπορεί να γίνει καλύτερη από ότι πιστεύεις.  Υπάρχει μόνο μία παράταξη που μπορείς να ενταχθείς, κι αυτή είναι η Ελλάδα  μας. Κι αυτό είναι πέρα από όποια πολιτική. Είναι μία, είναι γροθιά, είναι ιστορία είναι Ελλάδα!

  Έλλην αγάπη μου, τους ζυγούς λύσατε!