Τρίτη 31 Μαΐου 2016

'Αγαπητέ... Κύριε...'

Αγαπητέ Κύριε Ξεφτ-φίλη

 Μόλις ενημέρωσα τη φαιά ουσία του μικροσκοπικού μου εγκεφάλου με τις αρχές του  Κώδικα Δημοκρατικού Ανθρωπισμού , σε ότι αφορά τα ελληνικά σχολεία και τα παιδιά μας.

 Οιμέ αλί και τρις αλί! Πάμε λοιπόν!

1. Το παιδί καθενός είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον ίδιο. Ωστόσο, είναι ένα παιδί ανθρώπων όπως κάθε παιδί ανθρώπων: Διαφορετικό αλλά ίσο με τα άλλα, και όχι πριγκίπισσα ή βασιλόπουλο.   

Φυσικά και θα ήταν μια πολύ όμορφη πραγματικότητα αν όλα τα παιδιά είχαν την ιδέα του 'ίσου προς ίσο' , αυτό όμως να το πείτε στους γονείς Έλληνες και αλλοδαπούς, γιατί η χειρουργική επέμβαση δυστυχώς ή ευτυχώς , λαμβάνει μέρος στο σπίτι! 
 Σαφώς και τα παιδιά του καθενός είναι βασιλόπουλα και πριγκίπισσες, εσείς για τη δική σας μητέρα τι ήσασταν; αναρωτιέμαι... 

 2. Στο σχολείο (ο όρος περιλαμβάνει και την προσχολική αγωγή) πηγαίνουμε επειδή το σχολείο είναι σαν δεύτερο σπίτι μας. Εκεί συναντάμε πολλά άλλα παιδιά και μαθαίνουμε να ζούμε μαζί και να κάνουμε πράγματα μαζί που είναι ευχάριστα και χρήσιμα για όλους και δεν ενοχλούν κανέναν.   

  Όλα καλά εδώ, εύχομαι να μπορούσε να γίνει αυτό ακριβώς! Αλλά που είστε... να φροντίσετε και για τα διαλλείματα.. γιατί μάλλον πλανάστε πλάνην οικτράν! 

 3. Στο σχολείο δεν πάμε για επίδειξη, αλλά για γνώση και χαρακτήρα. Για να μάθουμε πράγματα και τρόπους και να γίνουμε άνθρωποι καλοί κι αγαπητοί. Για να γίνει κάθε παιδί ένας ξεχωριστός άνθρωπος για τους άλλους.  

  Πολύ καλό για να είναι αληθινό! Δεν πάμε για επίδειξη λοιπόν. Οι επιδειξεις αγαπητέ , συμβαίνουν , από έναν καλό βαθμό, από το ακριβό υπόδημα ή ρούχο, και από την ανάλογη έπαρση ή όχι που έχει κάθε παιδί για την οικονομική του κατάσταση ή το μαθησιακό του. Συμπέρασμα: βαλτώσαμε πριν πατήσουμε στο έλος! Η μήπως θέλετε να μας πείτε να μην παίρνει τα εύσημα ένας καλό μαθητής ή ένα παιδί που προσπαθεί;;;; Να εύχεστε να γίνουν καλοί άνθρωποι! Μόνο που αυτή την ευχή ακριβώς εμείς οι γονείς την έχουμε δώσει πριν από εσάς!!! Δεν σας περιμέναμε βλέπετε , μας συγχωρείτε! 

4. "Είναι ντροπή και γελοίο να κάνεις επίδειξη ότι έχεις χρήματα και πράγματα, όταν άλλα παιδάκια στερούνται και υποφέρουν. Και είναι τιμή και ωραίο να νοιάζεσαι για τον άλλον και να τον βοηθάς όπως μπορείς."   

Ναι, εγώ θα συμφωνήσω μαζί σας, είναι ντροπή! Να φέρετε λοιπόν πίσω τις ποδιές εφόσον είστε τόσο καλοί και πρακτική. Α και να χρησιμοποιείτε και τη θρησκευτική φράση 'ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν' . 
Βέβαια τώρα θεωρώ πως μας μειώνεται ιδιαίτερα Αγαπητέ Κύριε.. έχω μια απορία... Εσείς όλοι οι κάτοικοι του ελληνικού κοινοβουλίου γιατί δεν κάνετε κάτι για τα παιδάκι που στερούνται τροφής , ρούχων, σχολικών ειδών;;;;;;;;;;;;
Γιατί εμείς κύριε Ξεφτ-φίλη πάλι δεν σας περιμέναμε να μας διδάξετε τους κανόνες σας!!!! Σας προλάβαμε και πάλι φροντίζοντας ήδη οικογενείες και παιδιά των σχολειών μας που είναι σε πραγματικά δεινή οικονομική κατάσταση! Όποτε για κοιτάξτε .. ερχόμαστε από την γωνία και βρήκαμε την Αγωνία ... σας;;;;;

 5. Το σχολείο είναι το δεύτερο σπίτι μας. Το αγαπάμε και το φροντίζουμε από κάθε άποψη   

Συμφωνώ!!! Αλλά ΠΡΩΤΑ εσείς οι 'καλοί άνθρωποι' της βουλής , να αγαπάτε και να φροντίζετε την  ΧΩΡΑ ΜΑΣ και τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ και το ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥΣ!!!! 
Καλή η καρέκλα κύριε Ξεφτ-φίλη πολύ καλή!!!! Αλλά όπως έλεγε και η Σμυρνιά γιαγιά μου, τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους!!!! 
Λυπάμε!!! Νουθετήστε πρώτα τους ευατούς σας εκεί μέσα γιατί είστε το χείριστο παράδειγμα για τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!!! Όλοι σας , δίχως εξαίρεση !!! Και αφού το πράξετε να ζητάτε υπογεγραμμένους όρκους από γονείς και μαθητές!!! 

Και επειδή το επίπεδο είναι στο δάπεδο, ας γίνω κι έγω ένα με αυτό , μήπως και καταλάβετε τι λέμε εδώ!!! Αι σιχτίρ όλοι σας αγαπητοί !!! 

Δεν υπάρχουν σχόλια: