Ξύπνημα

  Κι όταν θελήσεις να ταξιδέψεις την ψυχή σου, μην περιμένεις μέχρι το τέλος. Ταξίδι είπαμε. Διαδρομή. Φτάσε στα όρια της. Ξεπέρασέ τα αν θέλεις. Αλλιώς βγάλε το σηματάκι με το στοπ από το τσεπάκι του μυαλού σου και μόστραρισέ το στους οφθαλμούς σου.
Ίσως είναι κι αυτό μια δικλείδα ασφαλέιας.
  Δεν ξέρω να σου συστήσω διαδρομές. Γιατί ο καθένας πληρώνει αυτά που επιλέγει, αυτά που θέλει να έχει. Προσωπική λοιπόν και η διαδρομή. Τα όρια ελαστικά τόσο ώστε να αλλάζουν με μεγάλη ευκολία πάνω σε ράγες , θάλασσα ή και ουρανό. Αδιάβατοι δρόμοι για κάποιους...
  Στις φλέβες του κορμιού σου θα νιώσεις τον παλμό της ύπαρξής σου, ακροβατώντας στου νου σου τα πεδία, γεμάτος όνειρα και χίμαιρες που και που. Δεν είναι αλήθεια όμορφο να μην γνωρίζεις πάντα τον προορισμό; Φοβάσαι. Μη δειλιάζεις. Κανείς δεν έπαθε τίποτα με μερικές λαβωματιές στην καρδιά. Κανείς δεν βγήκε απόλυτα χαμένος ακόμη και από την προδοσία.
  Μόνο που Εσύ... Εσύ δεν ξέρεις που πας. Δεν ξέρεις που πατάς. Δεν μπορείς να νιώσεις τα πέλματά σου, τα πόδια σου... Δεν μπορείς να σταθείς.
Λησμονήμενος σε κατακόμβες του μυαλού σου, αφήνεις την ύπαρξή σου να μουχλιάζει σε ένα δήθεν Είναι. Που το ξέχασες γλυκέ μου; Που πήγε η μάγκικη δυναμή σου που την ποστάρεις στις βιτρίνες της δικής σου ρούγας; Που τελειώνει η ύπνωση του εγκεφάλου σου;
  Τι να κάνω για να σε ξυπνήσω; Ποια ιαχή να σου φωνάξω για να σε ξυπνήσω; Ποιο τραγούδι να σου πω με την απαίσια φωνή μου για να σε αφυπνίσω; Ποια αίσθησή σου να μαγέψω; Κι αν τίποτα δεν λειτουργήσει;
  Εγώ θα έχω προσπαθήσει όμως. Εσύ;