Γράμμα προς του Ανθρώπους

"Αγαπητοί" μου Άνθρωποι

Σας μισώ. Μισώ την ψευτιά σας, την υποκρισία σας, τα "ζεστά" γεμάτα λάμψη - από πανουργία- βλέμματά σας. Μισώ την ανικανότητά σας, το ότι δεν μπορείτε να δείτε πέρα και μέσα από τα μάτια, την Ψυχή.
Μισώ το ψεύτικο γέλιο σας και τις κολακείες σας. Μισώ τις ψεύτικες κουβέντες σας, τις στολισμένες με τα καλύτερα λουλούδια που δίνουν έμφαση, κι έναν τόνο κοσμητικών επιθέτων στα λόγια σας.
Μισώ τις μορφές σας. Γιατί ακριβώς δεν είσαστε τίποτα παραπάνω από αυτές. Σας μισώ ακόμη και για το ότι υπάρχετε. Μα πάνω από όλα , σας μισώ για τις στυγνές και άβουλες καρδιές σας.
Μισώ τα πρόσωπά σας μ'εκείνα τα εκρηκτικά χαμόγελα και εκείνα τα υποτίθεμενα συμπάθειας φιλιά.
Από όλα αυτά, σας καταλογίζω μια ευθύνη. Όχι από κακία, μα από οργή.
Είστε υπέυθυνοι για την καρδιά μου. Ότι προσπάθησα να προστατέψω απ' όλη μου την ύπαρξη. Προσπάθησα να μαζέψω κάθε κομμάτι του διαλυμμένου εαυτού μου - και αυτό δικό σας δημιούργημα- .
Μάζευα αυτή τη ψυχή που "έφευγε", γιατί αργοπέθαινε κάτω από τις απλόχερες και ορθάνοιχτες αγκαλιές σας. Μάζεψα ότι μπόρεσα, για να καταφέρω να δημιουργήσω κάτι καλύτερο από ότι ήμουν.
Όχι, δεν σας αφήνω να με κομματιάσετε, σαν εκείνα τα αγρίμια που διψούν για αίμα, και που δεν φτάνουν ποτέ στον κορεσμό.
Μαζεύω οτιδήποτε μπορώ, για να παρουσιάσω μπροστά σας την συσσώρευση κάθε πολύτιμου και άξιου που θα μπορούσε να υπάρξει.
Μισώ το ψεύτικο γέλιο σας κι εκείνη την υποτιθέμενη σύμπαραστάση σας.
Είστε τιποτένιοι, μηδενικά. Ποταποί άνθρωποι, ζείτε μέσα στα γκρίζα σπίτια σας ευχαριστημένοι. Και η απελπίσια έχει γεμίσει τον αέρα.
Όχι, δεν αντέχω άλλο!! Τώρα μπορώ να το φωνάξω:
ΣΑΣ ΜΙΣΩ...

Φεβρουάριος 1984

<3>

Θα σας πω και κάτι άλλο. Οι άνθρωποι που με πίκραναν μα λόγια του είδους 'φύγε εσύ που δεν έχεις πατέρα να σε μαζέψει', ήξεραν πως είχα βέβαια πατέρα, απλά δεν μπορούσε να είναι παρόν... Δεν ήταν κι επιλογή του άλλωστε, τέλος πάντων. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν, πέρασαν 2 χρόνια αργότερα, ακριβώς το ίδιο που πέρασε ο δικός μου ο πατέρας. Τα παιδιά τους βρέθηκε στη θέση που είχα βρεθεί κι εγώ. Αθώα ομολογώ. Τα παιδιά ποτέ δεν φταίνε. Τότε, όταν έμαθα το γεγονός αυτό, χάρηκα και λυπήθηκα μαζί. Περισσότερο μπορώ να πω πως ικανοποιήθηκα. Ναι , αυτό ήταν. Ικανοποίηση ένιωσα σε εκείνη την ηλικία. Και ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου, που κατάλαβα τι σήμαινε η φράση 'θεία δίκη'.

Τέλος, όλα καλά πια, εδώ και τόσα χρόνια, πέρασε , και ευτυχώς δεν κράτησε και πολύ. Από αυτό έμαθα να μη το βάζω κάτω. Να σκέφτομαι πάντα πως υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα, από το δικό μου πρόβλημα/στεναχωριά κ.ο.κ.

Πάντως δεν μισώ κανέναν πια ε !Το αντίθετο μου βγαίνει πια , ακόμη κι όταν με πειράζουν. Κατανόηση.

Σώστε την Αγία Σοφία

Αυτό το ποστ γίνεται κάπως πρόχειρα. Ας είναι όμως. Ένα λιθαράκι ακόμη δεν είναι ποτέ κακό, όχι μόνο όταν κτίζεις κάτι, αλλά κι όταν προσπαθείς να αναστηλώσεις, να σώσεις κάτι. Κι αν δεν μπορεί να γίνει τουλάχιστον, δεν έμεινες άπρακτος, προσπάθησες, κινήθηκες. Ενδιαφέρθηκες.

Ορμώμενη λοιπόν από την εκπομπή του Κου Κώστα Χαρδαβέλλα, την οποία παρακολουθήσα σήμερα, και ως Ελληνίδα και σκεπτόμενο ον (ον ε), θεώρησα πως ίσως όλοι μπορούμε, να βοήθησουμε.

Η εκπομπή είχε ως αντικείμενο συζήτησης την Αγ. Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, την οποία βέβαια οι καλοί μας γείτονες αφήνουν να ρημάζει. Και στην καλύτερη περίπτωση σε κάποιο σημείο της εκκλησίας μας , μπαίνουν και ψάλουν το δικό τους κοράνι.

Πριν κάποιους μήνες η Unesco σταμάτησε το χτίσιμο ενός ξενοδοχείου στην Τουρκία επίσης, το "Four Seasons", το οποίο χτιζόταν (σαν επέκταση δωματίων) ακριβώς επάνω στο παλάτι που κατοικούσε ο Αγ. Κωνσταντίνος. Η Unesco μετά από ζήτηση πολλών Ελλήνων και όχι μόνο, κατάφερε να σταματήσει τις εργασίες του ξενοδοχείου.

Η Κωνσταντινούπολη έχει επιλεγεί να γίνει η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρωπής το 2010. Η Τουρκία έχει ήδη δεχθεί, προειδοποιήσεις και κίτρινη κάρτα από την Unesco, για το χτίσιμο του ξενοδοχείου πάνω σε πολιτιστικά μνημεία. Αν δεν 'συμμορφωθούν' δεν πρόκειτε ποτέ να γίνει κάποια παραχωρήση για να μπουν στην ευρωπαική ένωση. Οι πράξεις τους όπως όλοι γνωρίζουμε το δυσχεραίνουν σημαντικά αυτό. Αλλά...

Τελικά δεν με αφορά , ας κάνουν ότι θέλουν οι πολιτικοί με τα παιχνίδια τους. Βαρέθηκα να ασχολούμαι με αυτούς. Όμως ας κάνουμε κάτι για τα μνημεία που μας ανήκουν, για ότι είναι δικό μας , κεκτημένο μας. ΑΡΚΕΤΑ τους ανεχτήκαμε. Καλή γειτονία απαιτείτε και από τους δυο.

Αυτό που εμείς μπορούμε να κάνουμε, είναι να στείλουμε ο καθένας μας, ένα email στα αγγλικά, στον Κο Francesco Bandarin , F.Bandarin@unesco.org με τον τίτλο "Save Aya Sofia in Turkey".

Aκριβώς όπως το έδωσαν στην τηλεόραση, σας το γράφω και εδώ.

Ας κουνήσουμε και τις ψυχές μας , εκτός από τους περίτεχνους ελληνικούς γοφούς μας.

Οι 5 ερωτήσεις

Με μεγάλη χαρά παίζω σε ένα ακόμη blogoπαίχνιδο που με προσκάλεσε η αγαπημένη φίλη 3partiesaday, και την ευχαριστώ γι αυτό.

Τι θα ρωτούσατε έναν φιλόσοφο, ένα παιδί, ένα μέντιουμ, έναν παλιό έρωτα και έναν καθρέφτη.

Φιλόσοφος: Βρήκε ποτέ κανείς φιλοσοφώντας το μυστικό της ευτυχίας?

Μέντιουμ: Σε ποιά ηλικία θα πεθάνω?

Παλιός έρωτας: Τι κάνεις? Σου έλειψα?

Καθρέφτης: Συνεχίζω να δείχνω τόοοοοοοσο ωραία ακόμη? (εγωιστκό χα μ'αρέσει):D

Ανοιχτή πρόσκληση ξανά, θα χαρώ να δω κι άλλες ερωτήσεις!

Ένα 'Ευαίσθητο' παιχνίδι.

Μετά από πρόσκληση των αγαπητών μου Roadartist & Lockheart, επιτέλους βρήκα χρόνο να παίξω στο όμορφο παιχνίδι που με προσκάλεσαν. Και κάνω ένα copy/paste από την αγαπητή Roadartist, το οποίο λέει: Εδώ καλούμαστε να παραθέσουμε ένα video, κείμενο, στίχο, τίτλο από ταινία ή απόσπασμα αυτής, ή ότι μας έχει συγκινήσει και αν επιθυμούμε να αναφέρουμε και τον λόγο. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να διαλέξω. Θα πόσταρα ένα κείμενο , το οποίο όμως δεν μπορώ να βρω αμέσως τώρα. Φωτογραφίες, πολλές είναι αυτές που έχουν χαρακτεί μέσα μου. Το ίδιο θα έλεγα και για στίχους, ταινίες...

Τους έχω σε άπειρες φωτογραφίες φυσικά. Αλλά όταν είχα δει αυτήν εδώ... κάτι μου έκανε δεν ξέρω. Κάθε φορά που την κοιτάζω συνειδητοποιώ όλο και περισσότερα πράγματα. Την κοιτάζω και πάντα βγαίνει ένα χαμόγελο. Οι άντρες της ζωής μου, αυτό τα λέει όλα:)

http://www.youtube.com/watch?v=Rg6vc66foXE
Αυτή την ταινία την είδα για πρώτη φορά πολλά πολλά χρόνια πριν. Είναι η μοναδική που ταινία που είδα 17 φορές. Δεν ξέρω γιατί. Πάντα κάτι μου έβγαζε, κι ακόμη και σήμερα μπορώ να κάτσω ήρεμα με ένα φλυτζάνι ζεστή σοκολάτα να την ξαναδώ σαν να είναι η πρώτη φορά. Παλιμπαιδισμός? Ίσως. Ίσως μ'αρέσει η μαγεία που χάθηκε ή που κοιμάτε βαθιά μέσα σε όλους μας.

Συμβαίνει κι αυτό. Να 'χεις ρίξει κάτω τον άλλον κι ύστερα να βγαίνεις στη ράχη του, να χοροπηδάς και να προσπαθείς να τον πείσεις (συχνά τον πείθεις) πως είναι ένοχος, γιατί η ράχη του έχει κόκκαλα και σου πληγώνουν τα βελούδινα πατουχάκια σου... Το έργο το 'χουμε δει πολλές φορές. Κι όλοι μας έχουμε παίξει, λίγο ως πολύ, κάποιο παρόμοιο ρολάκο.

Λίγο... Έλα... Ξέχασες; Ξέχασες που χόρεψες κι εσύ κάποτε σε κείνη την αφράτη πλατούλα που σου προσφέρθηκε ταπεινά, για να σκαρφαλώσεις επάνω και να 'χεις καλύτερη θέα του κόσμου; Ξέχασες βρε πονηρό;

Δε χόρεψες; Εντάξει. Έστω κουνήθηκες, αφού δεν ήξερες χορό. Και μην αρχίσεις τώρα να αναπτύσσεις την θεωρία, ας πούμε, περί αξιών! << Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι. Εγώ έχω αξίες!>> Να τις χαίρεσαι, μαλάκα. Ποιος σε ρώτησε. Δε θα βρήκες την κατάλληλη τιμή για να τις ξεπουλήσεις.

Αυτοί, οι ελάχιστοι, που δεν παζαρεύουν, δε θα τους βρεις στη ρούγα να διαλαλούν την πραμάτεια τους. Κατάλαβες; Αυτοί, δε θορυβούν. Δεν έχουν αξίες αυτοί. ΕΙΝΑΙ αξίες! ( και συνήθως δεν το ξέρουν).

Αλλά να σου πω κάτι; Πιο εύκολα θα βρεις στο δρόμο σου ένα διαμάντι. Γι' αυτό, ρούφα τη φραπεδιά σου κι άσε... ( Οι μπουρμπουλήθρες όχι μόνο επιτρέπονται, προσδίδουν και χάρη).

Ρούφα... Θα 'ρθουν και για σένα καλύτερες μέρες.

Απόσπασμα κειμένου από τη Βαρκάρισσα της Χίμαιρας της Αλκυόνης Παπαδάκη. Ένα από τα πολύ αγαπημένα μου βιβλία. Το συγκεκριμμένο κείμενο μου αρέσει πάρα πολύ, και θα το αφιερώνα ευχαρίστως , σε αυτούς που τα μάτια τους είναι πολύ κοντά στη μύτη τους , και δεν μπορούν να δουν μακρύτερα. Σε αυτούς που νομίζουν πως είναι τέλειοι, ενώ δεν μπορούν να περπατήσουν πάνω στο νερό.

Τέλος, ανοιχτή πρόσκληση για όλους, αφού πολλοί έχουν ήδη παίξει. Θα χαρώ να δω πολλοί περισσότερους.

Να και ο Οκτώβριος!

Καλό μήνα παιδιά σε όλους! Επειδή αυτή τη χρονιά τα έχω δει όλα στην κυριολεξία, εύχομαι από εδώ και περά οι μήνες που ακολοθούν να είναι πραγματικά καλοί! Γιατί βαρέθηκα! Βαρέθηκα να λέω 'βρε βρε καλώς τα παιδιά! (για τα προβλημάτα και τα προβληματάκια).
Καλό μήνα σε όλους από καρδιάς!


SEXY & HOT COMMENTS